| << Vorige - Volgende >> |
NK9: door Joop ScholsEngelse Reet
|
||
|
De twee mannen zaten tegenover elkaar somber te kijken boven hun borreltje.
‘Hoe oud is zij nu helemaal geworden?’ De vraag vroeg niet om een antwoord
maar zijn maat rekende; ‘een jaar of zestig.’
Zij slurpten nog eens aan hun borrel; ‘Hoe kom je nou daarop?’
'Je mot het met zeven delen, dan krijg je dat’ hij veegde met zijn hand
de genever uit zijn snor terwijl hij zwaaide om een nieuwe drank.
‘Nee joh, je mot het niet delen; je mot het zeven maal nemen.’
Hij nam nog een zoutje van het schoteltje; ‘maar zij had toch een mooi leven
bij dat ouwe mens!’
‘En toch, ik kan er maar niet aan wennen ,’ zei de eerste, ‘zo’n spuitje in zo’n
beestje en klaar, ik vind het maar niks.’
‘In Amerika doen ze dat bij gevangenen, dat gaat prima,’ lachte zijn maat.
Hij hapte grinnikend nog eens in zijn borrel; ‘een spuitje en nooit geen klachten,
wat wil je nou nog meer?’
‘Ja, maar zo’n beestje kan er toch ook niks aan doen dat zijn vrouwtje het
leven laat? Het lag zo in mijn armen, zo onschuldig te kijken, daar krijg ik
het nog steeds koud van!’
Als om weer warm te worden nam hij nog maar een slokkie.
‘Ja, zo onschuldig kijken ze daar in Amerika ook, maar dan hebben ze vaak
al een ander koud gemaakt, dus krijgen ze wat ze verdienen,’ lachte zijn maat,
‘reken jij even af? We hebben nog twee adressen te gaan, dus het zal wel
weer laat worden!’
Grinnikend om die ‘Amerikanen’ schoven ze naar buiten, waar de spuitwagen
op hen wachtte.
Je moet nu eenmaal een baan hebben!
Joop Schols
281
...
|
