<< Vorige - Volgende >>


NK3: door Ineke van Kampen


De Wetering



NK3: door Ineke van Kampen




Dubbele pech 

Het biertje was lekker koud. Ik moest wel aan de smaak wennen, bitterder dan ik eigenlijk lekker vind. Het was stil in het café van Jan. De open haard boven in de vide brandde, ik kon de scherpe geur van brandend hout goed ruiken. Ik draaide het glas rond op zijn viltje tussen mijn handen. De bar was van hout dat zich schaamde voor de kringen, de brandvlekken en de vergane glorie uit een andere tijd. Achter de bar spiegelglas en de man met de snor, verweerde beelden. Naast mij, links, twee vrouwen die er op het eerste gezicht niet thuis hoorden, randjes donkerrode lippenstift op de rand van hun wijnglazen. 
“Hoe is het nu met je neef?” hoorde ik de ene vrouw vragen. "Die zit in de Bijlmer bajes", antwoordde de vrouw die met haar rug naar mij gekeerd zat. "Oh," zei de eerste vrouw, "ik dacht dat hij er nu wel zo'n beetje uit zou zijn." De vrouw naast mij verschoof op haar kruk en haalde een paar keer hoorbaar adem. "Ja, dat is een heel raar verhaal." begon ze. "Hij is inderdaad een paar weken geleden vrij gekomen. Maar wat gebeurde er nou. Toen hij thuis kwam, ontdekte hij dat Leandra  het in de tussentijd had aangelegd met een andere vent. Hij was woest geworden en had haar een fikse klap in het gezicht verkocht. Ja, en je zal het niet geloven. Die klap kwam zo hard aan, zij sloeg  achterover en ze kwam met haar achterhoofd op de punt van de eettafel  terecht. Ze was op slag dood. Ja, en toen kon ie weer terug vanzelf." "Tja…" zei haar vriendin. En het bleef heel lang stil.


Ineke van Kampen

282




...